Het is alweer ruim een week geleden, maar toegang tot een computer blijkt lastig. Het idee nu is dat ik eerst het een en ander op mijn telefoon type en vervolgens bij een goede wifi-verbinding op ons blog post. We zullen zien hoe dat gaat. Vorige week dinsdag hebben we de auto opgehaald in downtown Chicago. Een kanariegele Cheverolet Aveo. Thijs heeft ons behendig de stad uitgestuurd en niet lang daarna reden we door het Amerikaanse platteland. Dit deed me erg denken aan de boerderij van oma Duck. Een grote, hoge, rode schuur met een groot, vrijstaand huis. Geheel betimmerd, licht van kleur en met een grote veranda ervoor. We zijn doorgereden naar Buffalo. Hierbij zijn we direct door 5 verschillende staten gereden: Illinois, Indiana, Ohio, Pennsylvania en New York. We hebben overnacht in een motel en na een goede nachtrust zijn we naar Niagra Falls gereden. Eerst hebben we de Amerikaanse kant bekeken om vervolgens een grote brug over te steken om de Canadese kant te bekijken. Vanaf deze kant heb je een beter overzicht over de watervallen, terwijl je aan de Amerikaanse kant er dichter bij staat. Aan de Amerikaanse kant kun je met een lift naar beneden en naast de stenen staan waar het water van grote hoogte op klettert. Je krijgt een poncho mee, sandalen en een zakje voor je schoenen , maar op hurricanedeck heb je weinig aan de poncho.  Gelukkig waren de kleren weer snel droog vanwege het heerlijke weer. Dus prachtige natuur en heerlijk weer wat wil je nog meer? Halverwege de dag zijn we door gereden naar het gebied dat ze the finger lakes noemen. Dit gebied is naast de schilderachtige omgeving bekend om zijn wijngaarden. Het motel waar we dit keer incheckte had ook een bbq, dus wij naar de supermarkt voor hotdogs en hamburgers. Heerlijk! De dag erna hebben we om de meren heen gereden, dorpjes bekeken, wandelingen gemaakt en hebben we een wijngaard bezocht. Deze streek staat bekend om zijn uitstekende riesling. Stel je voor: twee mensen op een bankje in de zon, uitzicht over de wijngaard met daarachter een groot meer en een heerlijke riesling in de hand. Nou wij waren die twee mensen op dat bankje. Op de terugweg naar ons motel hebben we trouwens voor het eerst Amish voorbij zien komen in een koetsje. Leuk! De volgende dag hebben we een "scenic drive" gedaan naar Lake Placid. Hier zijn in 1932 en in 1980 de olympische winterspelen gehouden. Van verre kun je de skischansen al zien staan. Het is een geinig stadje. Het stadje zelf hebben we dezelfde avond nog verkend. De volgende ochtend hebben we de spullen weer ingepakt om een heel eind in de richting van Boston te rijden, maar eerst wilden we nog een wandeling maken waarbij we een mooi uitzicht zouden hebben op de omgeving van Lake Placid. Nou zijn de wandelingen in Amerika meestal een weg. Je kunt dus heen en dezelfde weg terug, maar een rondje lopen kennen ze hier niet. De wandeling die wij wilden gaan doen boodt deze optie trouwens wel. Er was namelijk een moeilijke en een makkelijke weg. Wij hebben de moeilijke weg naar boven genomen (met hier en daar en touw om de rotsen op te kunnen klauteren) en de makkelijke naar beneden. Hoewel ik "makkelijk" in dit geval ook maar een mening vind aangezien de terugweg erg glibberen en glijden was door alle modder, maar we zijn zonder te vallen bij de auto terug gekomen. Vervolgens zijn we nog White face mountain opgereden. De top biedt een 360° uitzicht over Adirondacks national park. Onderweg naar boven had je nog een paar mooie uitkijkjes, maar bij het uitstappen werden we geplaagd door vervelende, stekende vliegebeestjes. We hebben dus een of twee look-outjes overgeslagen. Op de top had je gelukkig weinig last van de beestjes, dus konden we wat mooie plaatjes maken. Op weg naar onze volgende overnachtingsplaats Concord hebben we nog een tussenstop gemaakt bij Fort Ticonderoga. Een fort waar meerdere malen om gevochten is in verschillende oorlogen. Ook zijn we nog door Green mountains national park gereden. Nou mensen, dit verhaal ga ik vast posten en dan ga ik de volgende keer verder bij  ons bezoek aan Bosten. Dikke kus, ons